Sanılanın aksine işitme kaybı durumu sadece sesleri hiç duyamamak ya da çok ağır bir duyma sorunu yaşamak demek değildir. İşitme kaybı değerlendirmesi esas olarak frekans bazında, her frekansta ayrı olarak değerlendirilir.
Sanılanın aksine işitme kaybı durumu sadece sesleri hiç duyamamak ya da çok ağır bir duyma sorunu yaşamak demek değildir. İşitme kaybı değerlendirmesi esas olarak frekans bazında, her frekansta ayrı olarak değerlendirilir.
Bunu şöyle açıklayabiliriz:
Doğada her sesin denk geldiği ortalama bir frekans ve dB aralığı vardır. Birey işitme kaybını hangi frekansta, ne şiddette yaşıyorsa, o frekansa denk gelen sesleri duymakta zorlanacaktır. Örneğin yüksek frekans kaybı yaşayan bir insan kalın (bas) sesleri daha iyi duyarken, ince (tiz) sesleri daha zor duyar veya bazı durumlarda duyamaz. Ya da genel bir işitme kaybı (tüm frekanslarda kayıp) yaşayan bir birey her türlü sesi duymakta güçlük çeker.
İşitme kaybı daha başlangıç seviyelerindeyken dahi biraz dikkatle kendini bir çok noktada belli edecektir. İşitme sorunu yaşayan bir insandaki temel belirtilerden bazıları şunlardır:
Sesleri ve konuşmaları duymakta zorluk çeker.
Sesi duysa dahi kaynağının ne olduğunu bilemez ya da ne söylendiğini anlayamaz.
Kalabalık ve gürültülü ortamlarda algılama sorunu artar.
Televizyonun sesini duymak ve telefonla görüşmekte oldukça zorlanır.
Seslerin hangi yönden geldiğini anlayamaz. (Yön tayini problemi)
Son olarak ise kişide yukarıdaki etkenlere bağlı asosyallik, toplumdan uzaklaşma ve asabiyet meydana gelir.
Goodman Sınıflandırması, işitme kaybını işitme eşiklerine göre farklı derecelere ayırır. Sınıflandırma şu şekildedir:
Farklı derecedeki işitme kayıpları birbirinden farklı zorluklara neden olur. Aşağıda bu zorluklar detaylı olarak açıklanmıştır:
Bu düzeyde bireyler genellikle normal konuşmaları duyarlar, ancak düşük sesli veya uzak mesafeden gelen konuşmaları anlamakta zorlanabilirler.
Bu seviyede Derecede bireyler, günlük konuşmaları duymakta daha belirgin zorluklar yaşar ve sessiz ortamlar dışında iletişimde zorlanabilirler.
Bu seviyede işitme kaybı olan bireyler, günlük konuşmaları anlamak için daha yüksek seslere ihtiyaç duyarlar.
Bu derecede bireyler, yalnızca yakın mesafeden yüksek sesle konuşmalarla iletişim kurabilirler.
Bu seviyede bireyler, işitme cihazları olmadan konuşmaları anlamakta tamamen zorlanırlar.
Bu seviyede işitme kaybı olan bireyler, yalnızca çok yüksek sesleri veya titreşimleri hissedebilirler. Alternatif iletişim yöntemleri gerekebilir.
Goodman Sınıflandırması, işitme kaybının derecelerini anlamamıza ve her seviyedeki bireylerin günlük yaşamlarında karşılaştıkları zorlukları belirlememize yardımcı olur.
